Nesten

Ik heb me weer eens in de nesten gewerkt; ik heb ruzie gemaakt met de staleigenaar. Nu zegt hij dat ik weg moet. Dat zou wel heel erg jammer zijn. Vooral omdat ik terecht boos was. Ze stonden namelijk nog binnen toen ik om 17h op stal kwam. Vergeten, zei hij simpel. Het was echter al de 6e keer. Ook moet ik bidden en smeken om water op de weide te krijgen en vergeet hij ze ook soms te voeren. Ik moet eens vergeten te betalen?! Ik verzon het allemaal volgens hem en er volgde nog meer dat ik hier maar niet schrijf. Ik was natuurlijk ook niet vriendelijk! Wat doe je als iemand Oost-Indisch doof blijkt? Weggaan heeft niet zoveel zin omdat er overal wel iets is. En ik ben er best tevreden, zeker omdat ik er kan doen wat ik wil.  

rit Blauwe Steen

De eerste orientatierit van dit jaar. We waren met z'n drieën, Lightning veruit de traagste... Uiteindelijk hebben we zelfs een prijs gewonnen. De route ging door Weustenrade en Nuth. 

Les op Lightning

Deze keer stond ik er echter naast. Lightning werd gereden door een klein meisje van 4. Dat vindt hij fijn. Zijn ogen gaan op half 7 en zijn hoofd gaat omlaag. Het meisje wil per sé leren rijden en is verliefd op Lightning. Lightning is op zijn beurt weer verliefd op Beau, het paard van haar moeder. Maar dat komt later...

Ik daarentegen, vind het wel spannend. Ervaring met spruiten van 4 heb ik niet en het is ook mijn talent niet. Ik kan de mensen die me kennen al horen lachen. Maar ja, paard vindt het leuk, meisje ook en ik ben weer een ervaring rijker.

Ze heeft al vaker op hem gezeten, maar nu zou ze aan de longeerlijn gaan en mama maakte zich uit de voeten. Aangezien hij de laatste tijd best wakker kan zijn èn hij met Beau op de wei had gestaan, wilde ik hem zelf even laten lopen vooraf. De ergste energie ging er snel af, al een zorg minder. Toen moest Beau naar binnen en kwam langs de rijbak. Normaal gezien reden genoeg om eens flink te roepen. Gelukkig begon het te regenen en ben ik met ze naar de binnenbak verhuisd om drama's te voorkomen.

De les ging op zich goed. Ik leer haar ook poetsen, ook al komt ze er nog niet bij. Ze mag met longeren zelf voorwaarts gaan en hij reageert goed op haar benen. Hij wil wel liefst stilstaan, maar dat laat ze niet toe. Stoppen heb ik haar ook geleerd en met sturen hebben we een begin gemaakt. Dat lukt voorlopig alleen nog uit stilstand. Zo merk ik met uitleggen en voordoen dat zo'n kind een heel ander referentiekader heeft dan ik. Neemt heel letterlijk wat ik zeg. En links en rechts zit er nog niet helemaal in. Door veel grondwerk kan ik met mijn houding veel beïnvloeden zonder dat ze meteen doorheeft dat ik dat doe.

Doordat ze zo klein is, heeft ze echter totaal geen grip op hem en met draven gleed ze ervan af. Gelukkig hield ze de teugels vast waardoor ze als Tarzan naar de grond zeilde en op haar voeten landde. Lightning vond dat even niet leuk, maar bleef wel staan en zo deed ze zich geen pijn. Maar echt leren rijden gaat nog even duren. Ze is er simpelweg nog tè klein voor. Haar benen komen niet eens onder het zadel uit. We gaan wel met voltigesingel en ponyzadel proberen.

En ze is natuurlijk snel afgeleid. Moet ik daar iets mee? Of maar gewoon laten? En wanneer is de les lang genoeg geweest? Als ik bekaf ben? Het was een hele ervaring en het meisje was ook een hoop indrukken rijker.

Rondje uitdagingen

Eigenlijk was het de bedoeling om vandaag met de Enjoy the Ride van de Meinweg mee te doen. Het zou alleen zoveel tijd in beslag nemen en daarom gingen we gisteren maar een stukje. Dat stukje werd 30km door de halve provincie (ik overdrijf graag een beetje, maar zo voelde het wel!).

Eerst Lala opgehaald in Valkenburg en toen naar Schin op Geul. Daar speelde de fanfare, dus maar een stukje omgereden tot bij kasteel Schaloen. Er was processie, dus alles hing vol met vlaggen en bloemen op de grond. We moesten een smal bruggetje over waar ze net de vlaggen af aan het halen waren. Onderweg daarheen kwamen we op een smal pad ook al vele wandelaars en fietsers tegen. Èn een bevriend paard.
We wilden net de weg oversteken richting Sibbe toen we schoten hoorden. Daar stond de fanfare net waar wij langs moesten. Maar weer een stukje terug en gewacht tot ze weg waren. Eindelijk konden we een stukje doorrijden tot aan onze pauze plaats bij 't Rooth in Bemelen/Margraten! Daar stonden een paar herten die het leuk vonden om de paarden de stuipen op het lijf te jagen. Jammer want zo werd de pauze wel gestressed. Snel weer door richting Bemelen door het bos. Ook erg druk met wandelaars. Verder langs de camping, de grote (drukke) weg over, langs de molen (weer een bruggetje) en richting de kermis in Houtem. Het was overal zo druk dat je echt dacht dat iedereen buiten was. In Houtem was de nieuwe rotonde afgesloten zodat we er zelfs met de paarden niet door konden en over de grote weg in Valkenburg moesten. Ook allemaal overleefd! Het was echt zo'n "geen minuut rust" rit, maar onze paarden waren wel heerlijk rustig onder dat alles.
Al met al bijna 6 uur onderweg geweest... oef... Vandaag even niks!

Rondje uitdagingen

Grotere kaart weergeven

Bokken naar de baas

Vrijdag regende het en zag Lightning weer mooi effen bruin. Nog maar eens longeren? Dat is echter zijn hobby niet en hij uitte dat door eerst zijn ogen weg te draaien en toen ik daar niet van onder de indruk was, maar eens flink in mijn richting te bokken. Ik heb dat zo een rondje of twee aangezien en hem toen maar omgetrokken. Door zijn gebrek aan balans, heeft dat wel effect en is het gedonder meteen afgelopen. Ik vind het best om naar het paard te luisteren, maar dan zegt hij toch echt "laat mij maar in de wei bij mijn maatje en mijn gras"!

Zaterdag mocht hij weer met Beau mee naar buiten. Beau begint het langzaam te leren en uit te proberen wat wel en niet hoeft in een andere omgeving. Wegkruipen achter Lightning bevoorbeeld. Als ze dan achter hem uit moet, wil ze niet meer! Iets om aan te werken.
De laatste paar keren buiten had Lightning zelf ook ontdekt dat hij kon (proberen) om om te draaien en weg te wezen. Alsof hij ineens ontdekt had dat er enge dingen zijn. Daar begon hij weer mee. Toen ben ik even iets daadkrachtiger geweest en het was over. Hij is echt een paard waar je af en toe even boos op moet worden. Bij sommigen werkt dat niet, en bij hem is het andersom. Hij gaat steeds minder goed luisteren als je het alleen netjes vraagt.

Ik ook bruin

Iets dwars?

Liep hij woensdag nog netjes en soepel, en dansten we samen door de rijbak, vanaf donderdag is er niks meer mee aan te vangen. Hij wil niet meer nageven en zijn rug niet meer gebruiken. Zijn achterhand gebruikt hij wel nog. Dit levert weer taferelen op dat hij aanspringen in galop spannend vindt en niet achteruit wil lopen. Hij heeft zelfs ontdekt dat hij (buiten) kan schrikken en dan omdraaien. Helemaal niks voor hem om zo te doen. Ik kijk het nog een weekje aan, neem nog eens een les en anders moet de osteopaat maar weer komen... denk je het eindelijk een beetje op orde te hebben.