Al jaren ben ik op zoek naar het beste krachtvoer voor Lightning. Er was altijd wel iets mis: er zaten te veel granen of suikers in, plakte aan elkaar van de melasse of er ontbraken bepaalde ingrediënten die ik dan apart bijvoerde. Af en toe was er dan wel voer dat enigszins in de richting kwam, maar dan moest je bijvoorbeeld verschillende zakken combineren en dat is lastig als je op een stal staat en geen 3 voertonnen neer kan zetten. Dan waren er ook nog wel "natuurlijke" voeders die van natuurlijke ingrediënten waren gemaakt waardoor het beter opneembaar zou zijn, maar die waren dan nog steeds niet compleet. Ik voegde bijvoorbeeld zelf kruiden toe, MSM en lijnzaad. Ook wilde ik niet te veel geven van het chemische granenspul waardoor ik vitamines moest bijgeven.
Toen hij eenmaal hier thuis stond, besloot ik om het zelf te gaan maken. Ik zou zelf alle losse ingrediënten kopen en dan maken wat ik vond dat hij nodig had. Een hele zoektocht begon naar de juiste hoeveelheden en verhoudingen van vitaminen, aminozuren en elementen, maar ik liep vast. Want ook in hooi zitten vele voedingsstoffen en dat was de grote onbekende. Daar eet hij 10 kilo van en van het krachtvoer 1. Tja... Nu kun je daar wel onderzoek naar doen, maar dat kost meer dan twee grote pakken hooi en dan moet je de hele partij van dezelfde weide hebben. En dat had ik niet.
Verder had Lightning heel gemakkelijk diarree. Zijn hele leven eigenlijk al. Elke verandering van voer gaf problemen. Tot ik een artikel las over gluten allergie bij paarden... een "aha-erlebnis"! Aantonen kun je dat nog niet, maar het kon geen kwaad om de granen volledig uit zijn rantsoen te bannen en te bekijken hoe dat zou gaan. Dat gaf als snel een aanzienlijke verbetering. Hij bleef gevoelig voor veranderingen, maar de meeste tijd had hij normale mest. Maar dat betekende geen krachtvoer meer, geen lijnzaadkoekjes meer en geen vitamineblokjes. Overal zit tarwe in!
Toch vond ik dat hij iets extra's moest krijgen buiten het hooi. Alleen gras vond ik wel heel eenzijdig. Dus ging ik weer zoeken. Toch zelf maken dan? Maar waar haal ik benodigde ingrediënten vandaan zodat hij alles binnen krijgt?
Gelukkig kreeg ik net op dat moment een tip van een bekende die een paard heeft met spierproblemen en daardoor suiker-arm moet eten. Er zou een nieuw voer op de markt komen zonder granen en toegevoegde suikers, Care4Life van Pavo. Zodra het begin dit jaar beschikbaar was ben ik het gaan halen en sindsdien voer ik dat. Als hij nu diarree heeft, dan is het een of twee dagen als ik van pak hooi moet wisselen of als hij van Jenny de resten voer heeft opgesnoept.
Buiten dat er geen granen in zitten, bevat het alle ingrediënten die ik op mijn lijst had gezet die er in paardenvoer moesten zitten als ik het zelf zou gaan maken :)
Meer info vind je hier: Pavo Care4Life
Wordt vervolgd...
zaterdag 30 maart 2013
donderdag 28 maart 2013
Vreemd
Gisteren heb ik Lightning weer gelongeerd. Het is me opgevallen dat hij de laatste weken bij het rijden erg gespannen is, zelfs nu het hoofdschudden nog maar weinig voorkwam. Ik wilde dus longeren in de hoop dat hij het dan niet zou hebben. Helaas was dat wel zo en was ook het hoofdschudden weer helemaal terug. Als ik hem aan de teugel pak (ik longeer met dubbele lijnen), dan doet hij het niet en als hij zichzelf oppakt voor galop ook niet. Laat ik hem los, dan begint het weer. Verder toonde hij ook verzet: niet voorwaarts willen gaan als ik om een galop vroeg, grommen, met zijn voorbenen slaan, rennen in draf. Na een tijdje heb ik de sidepull afgedaan en verwisseld voor het halster. Daar had ik dan maar een lijn aan gemaakt waardoor hij helemaal los liep. Dit maakte geen verschil. Licht uit dan? Ook niet… De spanning ging ook nauwelijks weg, terwijl we gewoon thuis aan het werk waren.
Omdat ik vrijdag met de koets wil gaan, wilde ik ook nog het grote, zware menhoofdstel proberen. Dat aan gedaan, twee lijnen eraan en terug de bak in: hij was zo mak als een lammetje en schudde niet met zijn hoofd.
Ik snap er niks meer van?! We doen maar gewoon verder en wachten tot het over gaat. Ik hoop alleen niet dat die spanning veel erger wordt, want ik ben niet ruiter genoeg om hem daarbij te helpen :(
Omdat ik vrijdag met de koets wil gaan, wilde ik ook nog het grote, zware menhoofdstel proberen. Dat aan gedaan, twee lijnen eraan en terug de bak in: hij was zo mak als een lammetje en schudde niet met zijn hoofd.
Ik snap er niks meer van?! We doen maar gewoon verder en wachten tot het over gaat. Ik hoop alleen niet dat die spanning veel erger wordt, want ik ben niet ruiter genoeg om hem daarbij te helpen :(
maandag 18 maart 2013
Clinic Nadieh Haarsma
Afgelopen zondag was de clinic van Nadieh Haarsma.
Ik had nog nooit les van haar gehad, maar had een goede referentie gehad. De clinic was opgebouwd uit twee individuele lessen, een 's morgens en een 's middags. Je kon zelf kiezen waar je aan wilde werken en je kon naar de anderen kijken als je zelf niet hoefde te rijden. Er was ook de mogelijkheid om een stal te huren en voor een goede lunch was gezorgd. Ik had ook morele en praktische steun van de eigenaar van Jenny, die ook voor de foto's en video's heeft gezorgd.
Toen ik aankwam hadden we nog even tijd om Lightning op stal te zetten en alle spullen bij elkaar te pakken. Lightning stond bij twee van zijn halfzussen: Flame (een volle zus van Jenny) en Joke, een volle zus van Nina, de merrie die ik vroeger ook nog had.
Ik had zelf nog wat spierpijn van vrijdag, dus ging ervan uit dat Lightning dat ook had. In de bak was al les bezig, dus we gingen buiten vast wat stappen. Daarna begon de les. Ik moest natuurlijk eerst voordoen hoe ik normaal reed en had aangegeven dat ik aan zijn balans wilde werken. Dat betekende eerst verzamelen! Daar kregen we het wel warm van, maar het hielp heel erg en hij ging enorm vooruit. Ik had er al zo mijn manier voor opgebouwd, maar het werkte nooit echt goed. Ik moet dit nu gaan volhouden!
's Middags had ik gekozen voor oefeningen om zijn lijf losser te maken. Daar kan ik er ook nooit genoeg van hebben. Ook wilde ik het niet meer te zwaar maken, en dat los maken zou er hopelijk ook voor zorgen dat hij niet drie dagen stijf van de spierpijn stond.
Wat me het meeste opviel was dat ze het allemaal heel duidelijk uitlegde en aanpaste aan het niveau van de ruiter en het paard. Er kwamen genoeg gemeende complimenten voorbij en ze zei nooit dat je iets niet goed deed. Ze vroeg alleen om dingen anders te doen en zei dan: "werkt dat?" Ze is nog jong, maar ik merkte dat ze al veel ervaring heeft en zeker een talent voor lesgeven. Bij andere paarden merkte ik dat ze ook verschillende oplossingen aanbood. Vanzelfsprekend gebeurde alles op een rustige en vriendelijke manier.
Helaas zijn de foto's van binnen en vrij ver weg en daardoor wazig. Er zijn ook nog een paar video's. Die zal ik snel plaatsen.
Lightning deed het allemaal erg goed en we zijn niet zover terug in niveau als waar ik bang voor was. Nu is het aan mij om het regelmatig "in de bak rijden" vol te houden. Tijdens het rijden schudde hij trouwens niet met zijn hoofd. Later wel: er zat zweet op! Ik ben echt heel blij dat daarin nu zoveel vooruitgang zit.
Wat ook heel erg fijn was, was toen ik 's avonds thuis kwam, de eigenaar van Jenny de paarden al verzorgd had. Daardoor kon ik opruimen en voldaan aan tafel aanschuiven! Bedankt daarvoor :D.
Ik had nog nooit les van haar gehad, maar had een goede referentie gehad. De clinic was opgebouwd uit twee individuele lessen, een 's morgens en een 's middags. Je kon zelf kiezen waar je aan wilde werken en je kon naar de anderen kijken als je zelf niet hoefde te rijden. Er was ook de mogelijkheid om een stal te huren en voor een goede lunch was gezorgd. Ik had ook morele en praktische steun van de eigenaar van Jenny, die ook voor de foto's en video's heeft gezorgd.
Toen ik aankwam hadden we nog even tijd om Lightning op stal te zetten en alle spullen bij elkaar te pakken. Lightning stond bij twee van zijn halfzussen: Flame (een volle zus van Jenny) en Joke, een volle zus van Nina, de merrie die ik vroeger ook nog had.
Ik had zelf nog wat spierpijn van vrijdag, dus ging ervan uit dat Lightning dat ook had. In de bak was al les bezig, dus we gingen buiten vast wat stappen. Daarna begon de les. Ik moest natuurlijk eerst voordoen hoe ik normaal reed en had aangegeven dat ik aan zijn balans wilde werken. Dat betekende eerst verzamelen! Daar kregen we het wel warm van, maar het hielp heel erg en hij ging enorm vooruit. Ik had er al zo mijn manier voor opgebouwd, maar het werkte nooit echt goed. Ik moet dit nu gaan volhouden!
's Middags had ik gekozen voor oefeningen om zijn lijf losser te maken. Daar kan ik er ook nooit genoeg van hebben. Ook wilde ik het niet meer te zwaar maken, en dat los maken zou er hopelijk ook voor zorgen dat hij niet drie dagen stijf van de spierpijn stond.
Wat me het meeste opviel was dat ze het allemaal heel duidelijk uitlegde en aanpaste aan het niveau van de ruiter en het paard. Er kwamen genoeg gemeende complimenten voorbij en ze zei nooit dat je iets niet goed deed. Ze vroeg alleen om dingen anders te doen en zei dan: "werkt dat?" Ze is nog jong, maar ik merkte dat ze al veel ervaring heeft en zeker een talent voor lesgeven. Bij andere paarden merkte ik dat ze ook verschillende oplossingen aanbood. Vanzelfsprekend gebeurde alles op een rustige en vriendelijke manier.
Helaas zijn de foto's van binnen en vrij ver weg en daardoor wazig. Er zijn ook nog een paar video's. Die zal ik snel plaatsen.
Lightning deed het allemaal erg goed en we zijn niet zover terug in niveau als waar ik bang voor was. Nu is het aan mij om het regelmatig "in de bak rijden" vol te houden. Tijdens het rijden schudde hij trouwens niet met zijn hoofd. Later wel: er zat zweet op! Ik ben echt heel blij dat daarin nu zoveel vooruitgang zit.
Wat ook heel erg fijn was, was toen ik 's avonds thuis kwam, de eigenaar van Jenny de paarden al verzorgd had. Daardoor kon ik opruimen en voldaan aan tafel aanschuiven! Bedankt daarvoor :D.
vrijdag 15 maart 2013
Rijden in een grote hal
Bij het rijden in onze eigen bak merk ik dat die toch wel erg smal is voor Lightning die sowieso al moeite heeft met zijn balans. Hij struikelt en glijdt regelmatig uit. Dat bevordert het vertrouwen van mij niet, iets dat hij juist nu nodig heeft met het hoofdschudden. Daarom nam ik me al weken geleden voor om ergens in een grote binnenbak te gaan rijden met een goede bodem.
Helaas kwam dat er steeds niet van. Het sneeuwde bijvoorbeeld vaak en de avonden zijn er net te kort voor na het werk. Of ik krijg de trailer niet uit de bak. Vandaag ging ik het proberen (omdat we zondag een clinic hebben en ik wat eerder thuis was vandaag) en het lukte! Toen de trailer toch achter de auto hing, ben ik Lightning maar gaan halen. Op naar de bak in Genhout! Die is namelijk 25x70m!!
Toen we daar kwamen was Lightning erg wakker. Ik meteen weer nerveus natuurlijk, terwijl ik wéét dat hij niks doet. Ik heb om mezelf gerust te stellen dan maar twee rondjes door de bak gelopen en toen pas opgestapt. Lightning had wel wat energie, en dat betekende dat hij lekker doorliep. Helaas struikelde hij toch weer veel, nu ook achter. Ik kon alleen maar negatieve dingen denken: "dadelijk vallen we weer", "dadelijk schrikt hij", "zie je nu wel, hij is niet goed, ik moet hem niet rijden, nooit meer", "mijn angst gaat ook nooit weg, waarom is het nu weer zo erg?", "oh nee, de andere ruiters gaan weg, zou Lightning wel rustig blijven?",
"Stel je niet aan, domme doos", zei ik tegen mezelf. Ik lijk soms net zelf een paard. Ik zie overal spoken! Maar na een tijdje ontspan ik me dan toch. De oplossing bij paarden is vaak om ze aan het werk te zetten, dan hebben ze geen tijd om na te denken. Bij mij is dat net zo ;). Dus we gingen lekker draven en oefeningen doen. Hij liep best goed en voorzichtig liet ik hem in galop gaan. Dat ging ook goed, wat een opluchting!. Hij viel er een paar keer uit, maar in zo'n grote bak hoef je niet op te letten of er net een bocht aankomt of een glad stuk. Overal heb je ruimte zat!
Gewoon even lekker doordraven en galopperen was zo heerlijk om te doen. Er zat zelfs wat zweet rond zijn oren. En ik voelde me heerlijk. Dat had ik ook weer overwonnen! Dat heerlijke gevoel van goed gereden te hebben was alweer zo lang geleden. We komen er wel weer...
Helaas kwam dat er steeds niet van. Het sneeuwde bijvoorbeeld vaak en de avonden zijn er net te kort voor na het werk. Of ik krijg de trailer niet uit de bak. Vandaag ging ik het proberen (omdat we zondag een clinic hebben en ik wat eerder thuis was vandaag) en het lukte! Toen de trailer toch achter de auto hing, ben ik Lightning maar gaan halen. Op naar de bak in Genhout! Die is namelijk 25x70m!!
Toen we daar kwamen was Lightning erg wakker. Ik meteen weer nerveus natuurlijk, terwijl ik wéét dat hij niks doet. Ik heb om mezelf gerust te stellen dan maar twee rondjes door de bak gelopen en toen pas opgestapt. Lightning had wel wat energie, en dat betekende dat hij lekker doorliep. Helaas struikelde hij toch weer veel, nu ook achter. Ik kon alleen maar negatieve dingen denken: "dadelijk vallen we weer", "dadelijk schrikt hij", "zie je nu wel, hij is niet goed, ik moet hem niet rijden, nooit meer", "mijn angst gaat ook nooit weg, waarom is het nu weer zo erg?", "oh nee, de andere ruiters gaan weg, zou Lightning wel rustig blijven?",
"Stel je niet aan, domme doos", zei ik tegen mezelf. Ik lijk soms net zelf een paard. Ik zie overal spoken! Maar na een tijdje ontspan ik me dan toch. De oplossing bij paarden is vaak om ze aan het werk te zetten, dan hebben ze geen tijd om na te denken. Bij mij is dat net zo ;). Dus we gingen lekker draven en oefeningen doen. Hij liep best goed en voorzichtig liet ik hem in galop gaan. Dat ging ook goed, wat een opluchting!. Hij viel er een paar keer uit, maar in zo'n grote bak hoef je niet op te letten of er net een bocht aankomt of een glad stuk. Overal heb je ruimte zat!
Gewoon even lekker doordraven en galopperen was zo heerlijk om te doen. Er zat zelfs wat zweet rond zijn oren. En ik voelde me heerlijk. Dat had ik ook weer overwonnen! Dat heerlijke gevoel van goed gereden te hebben was alweer zo lang geleden. We komen er wel weer...
maandag 11 maart 2013
Cardio fitness met Klommel
Eerder al had ik 25 zakken kalk gekocht met mijn kleine auto. Daar moest ik twee keer voor rijden, haha. Ook had ik op advies een meststrooier gekocht.
Gisteren trok ik dus met meststrooier gevuld met kalk de wei in. Daar ging het al mis. Het ding liep meteen vast in de rijbak. Dat ding met 20 kilo kalk en al in mijn kruiwagen gehesen en zo de wei in gesleept. Ik begon bovenaan. De zwaartekracht zou me wel helpen. Mijn g*d, wat was dat zwaar. Het rotding (inmiddels bevorderd van ding tot rotding, of "sjtomme klommel" zoals ik het in het Limburgs mompelde) wilde met geen mogelijkheid door de klei. Als ik ertegen duwde, bleven de wielen steken en kiepte de klommel voorover. Gaf ik dan weer een schop tegen het frame, dan sprong de kalk alle kanten uit en had ik een plek met veel kalk en een plek zonder :(.
Nu niet stiekem lachen, hè!
Al snel besloot ik dat dit het niet ging worden en dat de klommel terug naar de winkel ging. Ik ging met de hand de kalk verspreiden en dat ging nog best gemakkelijk.Net op dat moment belde toevallig diegene die me de klommel had aangeraden. Ik probeerde vriendelijk te blijven... zij kon er niks aan doen dat ik er niet mee kon omgaan.
Toen klommel half leeg was, moest ik er weer mee slepen naar een nieuwe spreidplaats. Stom genoeg, verbaasde het me dat hij nu wel soepeler liep. Ik trok de schuif nog maar eens open en ja hoor, daar gingen we! Gelukkig!! Wat had ik nu geleerd: niet te vol maken.
Ik moest wel steeds terug de berg op om nieuwe kalk te halen, maar 6 uur en 22 zakken kalk later, had ik alles klaar. Het meeste had ik uiteindelijk toch gedaan met de strooier. En als je "blik op oneindig, verstand op nul" werk bent aan het doen, dan dwalen je gedachten af.... naar hoe die zakken kalk zichzelf de wei in zouden slepen... of misschien, iets realistischer, kon ik Lightning voor de koets zetten en dan de zakken op de koets? Over een paar weken zijn kilo's kunstmest aan de beurt, dus dat ga ik dan proberen. Klommel mag dan ook weer van de partij zijn.
15.000
Gisteren is het aantal bezoekers op de blog over de 15.000 gegaan!! Wat een geweldig aantal is dit! (Overigens worden email volgers en google-leeslijst bezoeken niet meegeteld. )
Bedankt aan iedereen voor de belangstelling voor Lightning's dagboek!
We blijven ons best doen om het leuk en interessant te houden. Tips en reacties zijn ook van harte welkom.
Bedankt aan iedereen voor de belangstelling voor Lightning's dagboek!
We blijven ons best doen om het leuk en interessant te houden. Tips en reacties zijn ook van harte welkom.
Work in progress
We waren de modder zo beu. Ook is het heel zwaar om met een kruiwagen vol hooi of mest door de modder te rijden. Daarom hebben we dit pad gemaakt van roosters (ook wel ecorasters of paddockplatten genoemd) gevuld met zand. Ik kon weer rekenen op mijn happy helpers, zelfs nog met hun buurman erbij, ondanks de regen!
Het zand zou aan de straat geleverd worden omdat de wei te nat en stijl was om door te rijden en omdat de vrachtwagen de bocht niet haalde van onze oprit. Toen de leverancier kwam met het zand (met dank aan Wim Brouns uit Elsloo), probeerde hij het toch en haalde op de centimeter de weg naar achteren (en weer terug).
Dat vele handen licht werk maken bleek wel: met z'n 5-en waren we om 10 uur begonnen en om 17 uur klaar.
In de titel had schreef ik steeds "Work in progress deel .." maar daar ben ik maar mee gestopt. Het blijft toch gewoon doorgaan :D.
Het zand zou aan de straat geleverd worden omdat de wei te nat en stijl was om door te rijden en omdat de vrachtwagen de bocht niet haalde van onze oprit. Toen de leverancier kwam met het zand (met dank aan Wim Brouns uit Elsloo), probeerde hij het toch en haalde op de centimeter de weg naar achteren (en weer terug).
Dat vele handen licht werk maken bleek wel: met z'n 5-en waren we om 10 uur begonnen en om 17 uur klaar.
In de titel had schreef ik steeds "Work in progress deel .." maar daar ben ik maar mee gestopt. Het blijft toch gewoon doorgaan :D.
 |
| Hard aan het werk! |
 |
| Dazzle houdt ook van werken: hij kijkt er graag naar en speelt ondertussen met zijn (of mijn?) bal. |
 |
| We hebben nog best veel zand over en ook nog roosters... ik had wat ruim gerekend... |
 |
| Klaar! Onze "zandloper" :D (niet zelf bedacht, hoor) |
vrijdag 8 maart 2013
HSS: succesje vieren
Vandaag heb ik Lightning kunnen longeren waarbij ik het aantal keer schudden op een hand kon tellen. Het regende zelfs, iets waar hij een paar weken geleden nog drama van maakte. Verder struikelde hij veel, verstapte zich regelmatig en gleed uit in galop, maar dat mag de pret niet drukken. Hij is nog lang niet op het niveau dat hij de afgelopen twee jaar gehad heeft, maar er zit vooruitgang in!
Leuk hè, paarden?! Ik moet niet vergeten om ervan te genieten, het rook buiten zo lekker naar voorjaar!
Leuk hè, paarden?! Ik moet niet vergeten om ervan te genieten, het rook buiten zo lekker naar voorjaar!
donderdag 7 maart 2013
Tandarts
Bij een bezoek van een andere dierenarts een tijdje geleden, kreeg ik te horen dat Lightning flinke haken op zijn tanden had. Ik vond dat vreemd want het was nog geen jaar geleden dat de tandarts was geweest. Bovendien eet hij de hele dag alleen ruwvoer van de grond af of uit bakken die op de grond staan. Aangezien ik me wel zorgen maak om zijn hoofdschudden, kwam de tandarts dinsdag.
Tandartswerk is voor de meestal koelbloedige Lightning een heel groot drama. Mijn tandarts is tevens dierenarts, dus een verdoving is geen probleem. We hadden Lightning in de stal gezet voor het werk, maar toch was een verdoving nodig voor 2 grote paarden. Daarna ging het beter en hij bleek maar een paar uitsteeksels te hebben.
Ondertussen hadden we het over het Head Shaking Sydroom en het interpretatie-gevaar. Mijn dierenarts is een erg nuchter iemand die zegt dat je nooit subjectief mag interpreteren omdat je dan wel eens een verkeerde conclusie kan trekken. Ik ben het daar in zoverre mee eens dat ik dan denk dat je één aanname doet en in die richting verder zoekt tot je de oplossing hebt of niet verder kunt. Dan neem je een andere aanname en doet hetzelfde. Daar was hij het dan weer mee eens. Toch hadden we het bij het bespreken van oplossingen over een willekeurig rijtje van dingen zoals bepaalde medicatie, neusspray en netjes om het hoofd.
Tja, ik heb toch wel een donkerbruin vermoeden dat hij pijn heeft ergens rond zijn rechteroor/kaak. Waar baseer ik dat dan op? Hij reageert positief op pijnstillers. Hij kan amper iets rond zijn hoofd verdragen en met name aan de rechterkant. Hij toont me dat deel van zijn hoofd. Tandartswerk is een drama (de kaak moet dan erg ver open). Hij knarst met zijn tanden. Hij verzet zich tegen moeilijke oefeningen.
Ik wil dit gaan gebruiken om een richting van onderzoek te hebben, maar loop al meteen vast. Wat ga ik doen en waar ga ik ermee heen? Voor zover ik weet heb ik de mogelijkheid om een scan van zijn hoofd te laten maken (!), of evt. met training of massage iets op te lossen. Ik ben namelijk erg bang dat het te maken heeft met het stukje bot dat van zijn kaak afgebroken is toen hij zijn nek brak. Dan is een scan zinloos en helpt alleen de juiste training. Maar voor hetzelfde geld heeft hij in de stal zijn hoofd gestoten of is hij gevallen in de wei.
Voorlopig ga ik met training aan de slag. Mocht iemand in de regio Limburg een trainer kennen die zich met revalidatie bezighoudt of met rechtrichten, dan hoor ik dat graag! Andere suggesties zijn ook van harte welkom!!
Tandartswerk is voor de meestal koelbloedige Lightning een heel groot drama. Mijn tandarts is tevens dierenarts, dus een verdoving is geen probleem. We hadden Lightning in de stal gezet voor het werk, maar toch was een verdoving nodig voor 2 grote paarden. Daarna ging het beter en hij bleek maar een paar uitsteeksels te hebben.
Ondertussen hadden we het over het Head Shaking Sydroom en het interpretatie-gevaar. Mijn dierenarts is een erg nuchter iemand die zegt dat je nooit subjectief mag interpreteren omdat je dan wel eens een verkeerde conclusie kan trekken. Ik ben het daar in zoverre mee eens dat ik dan denk dat je één aanname doet en in die richting verder zoekt tot je de oplossing hebt of niet verder kunt. Dan neem je een andere aanname en doet hetzelfde. Daar was hij het dan weer mee eens. Toch hadden we het bij het bespreken van oplossingen over een willekeurig rijtje van dingen zoals bepaalde medicatie, neusspray en netjes om het hoofd.
Tja, ik heb toch wel een donkerbruin vermoeden dat hij pijn heeft ergens rond zijn rechteroor/kaak. Waar baseer ik dat dan op? Hij reageert positief op pijnstillers. Hij kan amper iets rond zijn hoofd verdragen en met name aan de rechterkant. Hij toont me dat deel van zijn hoofd. Tandartswerk is een drama (de kaak moet dan erg ver open). Hij knarst met zijn tanden. Hij verzet zich tegen moeilijke oefeningen.
Ik wil dit gaan gebruiken om een richting van onderzoek te hebben, maar loop al meteen vast. Wat ga ik doen en waar ga ik ermee heen? Voor zover ik weet heb ik de mogelijkheid om een scan van zijn hoofd te laten maken (!), of evt. met training of massage iets op te lossen. Ik ben namelijk erg bang dat het te maken heeft met het stukje bot dat van zijn kaak afgebroken is toen hij zijn nek brak. Dan is een scan zinloos en helpt alleen de juiste training. Maar voor hetzelfde geld heeft hij in de stal zijn hoofd gestoten of is hij gevallen in de wei.
Voorlopig ga ik met training aan de slag. Mocht iemand in de regio Limburg een trainer kennen die zich met revalidatie bezighoudt of met rechtrichten, dan hoor ik dat graag! Andere suggesties zijn ook van harte welkom!!
Clinic Nadieh Haarsma
Vandaag kreeg ik een mailtje of ik interesse had om deel te nemen aan een clinic van Nadieh Haarsma op de Westpoint Stables. "Nooit van gehoord", dacht ik eerst... en toen even googelen.
Spontaan besloot ik om JA te zeggen. Gisteren had ik nog gereden en dat gaat helaas behoorlijk moeizaam. Stap en draf ging goed en zelfs de zijgangen beheerst hij best goed (al vraag ik me soms af of hij dat wel ècht goed doet), maar zodra ik hem in galop zette kwam er fel verzet. Ik weet op zo'n moment niet of ik dan door moet zetten of juist niet. In onze smalle rijbak verliest hij nogal snel zijn evenwicht en dan heb ik het lef niet om hem los te laten, bang dat we op ons gezicht gaan. Ook wil ik hem niet nog meer ongemak bezorgen dan dat hij al heeft.
Hoog tijd voor les dus, maar waar ga ik heen? Naar iemand die vindt dat ik hem aan de teugel moet rijden en erdoor moet duwen? Nee, dat voelt niet goed. Naar iemand die een uur met de trailer weg zit? Hmmm... nee ook niet echt ideaal.
Nadieh is een wedstrijdruiter in de all around klassen en traint ook paarden en geeft les. Het proberen waard! Westpoint Stables was me bij nader indien wel bekend, ik was er zelfs al een paar keer geweest.
Hier ook even de link naar de advertentie: http://www.arrowsallaroundhorses.nl/15-nieuwsberichten/54-clinic-westpoint-stables-17-maart.html
Spontaan besloot ik om JA te zeggen. Gisteren had ik nog gereden en dat gaat helaas behoorlijk moeizaam. Stap en draf ging goed en zelfs de zijgangen beheerst hij best goed (al vraag ik me soms af of hij dat wel ècht goed doet), maar zodra ik hem in galop zette kwam er fel verzet. Ik weet op zo'n moment niet of ik dan door moet zetten of juist niet. In onze smalle rijbak verliest hij nogal snel zijn evenwicht en dan heb ik het lef niet om hem los te laten, bang dat we op ons gezicht gaan. Ook wil ik hem niet nog meer ongemak bezorgen dan dat hij al heeft.
Hoog tijd voor les dus, maar waar ga ik heen? Naar iemand die vindt dat ik hem aan de teugel moet rijden en erdoor moet duwen? Nee, dat voelt niet goed. Naar iemand die een uur met de trailer weg zit? Hmmm... nee ook niet echt ideaal.
Nadieh is een wedstrijdruiter in de all around klassen en traint ook paarden en geeft les. Het proberen waard! Westpoint Stables was me bij nader indien wel bekend, ik was er zelfs al een paar keer geweest.
Hier ook even de link naar de advertentie: http://www.arrowsallaroundhorses.nl/15-nieuwsberichten/54-clinic-westpoint-stables-17-maart.html
Sponsor Pavo
Lightning heeft een sponsor! Ik vind het zo ontzettend leuk en ben best wel trots.
Wat betekent het concreet: we worden tester van producten van Pavo en in ruil daarvoor schrijf ik erover in deze blog. Hun voer Care4Life geef ik al en we gaan ook weideproducten testen zoals kunstmest en graszaad. Hou de blog in de gaten...
Wat betekent het concreet: we worden tester van producten van Pavo en in ruil daarvoor schrijf ik erover in deze blog. Hun voer Care4Life geef ik al en we gaan ook weideproducten testen zoals kunstmest en graszaad. Hou de blog in de gaten...
Abonneren op:
Posts (Atom)