Ondertussen jaren geleden stond ik op een stal bij een boer die de koeien had ingeruild voor paarden. Toen was ik nog erg onzeker om te rijden en deed mijn eerste stapjes (alleen) op buitenrit. De boer reed zelf ook paard en was daar in mijn ogen erg avontuurlijk in. Hij vertelde over lange ritten over mooie paden door dichte bossen. Daar droomde ik toen alleen nog maar van.
Een route die hij beschreef, ging over een brug over de snelweg, door de bossen van Schinnen, over een zandpad dat 3 km lang zou zijn. Tot aan en zelfs iets over die brug ben ik ooit nog wel geweest (http://lightningph.blogspot.nl/2009/09/zo-braaf.html), maar daarna vond ik de weg niet en ging terug.
Inmiddels wonen we midden tussen de ruiterroutes van Schinnen en heb ik (nog steeds na enig zoekwerk te paard en op de fiets) vorige week het pad gevonden. Het was inderdaad een vrij lang zandpad, lekker breed en langs de beek. Erg mooi! Ik kon niet wachten om te gaan. Zondag gingen we met Lightning en Furi op weg. Eerst hier de berg af, dan een mooi maar niet zo fijn pad (steentjes), dan langs de beek over of onder de brug door, langs de stroopfabriek, langs de school, en dan is het er! De moeite wel waard en daar gingen we dan eindelijk! Nu nog een keer langs het strand rijden en dan is mijn lijstje afgevinkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten