Vicky is weer thuis

Op 20 maart haalden we Vicky op van haar "opvoedadres". Omdat de heenreis nogal stressvol was verlopen, had ik allerlei voorzorgsmaatregelen getroffen. Uiteraard zijn die dan volledig overbodig, en dat alleen was voldoende reden!

• Ik had veel met Vicky geoefend waardoor het laden in ieder geval geen probleem zou zijn. Ik had zelfs mijn eigen trailer meegebracht.
• Lightning ging mee zodat ze niet alleen zou zijn en ze mochten eerst hernieuwd kennis maken.
• Mijn vriend was mee als kalmerend effect.
• Mijn vriendin was mee omdat ik niet zelf durfde te rijden.
• Ik had een camera besteld die niet op tijd aankwam, maar Skype bood een niet werkbaar alternatief ;)

Het weerzien met Lightning was leuk: hij hangt dan altijd zo mooi de hengst uit, maar daar was ze niet van gediend. Na korte tijd was de rust wedergekeerd en gingen ze de trailer op. Lightning was diegene die moeilijk deed, Vicky liep er zo op. De reis verliep spoedig, het blijkt dat ik 60 minuten mijn adem kan inhouden ;).

Aan mijn helpers: bedankt voor de hulp en steun!!

Eenmaal thuis was het alsof ze nooit was weggeweest. Ze probeerde bij mama Misty te drinken, maar gelukkig vond ze dat niet goed. Later op de dag was er een uitgebreide knuffelsessie met Lightning, iets dat ze een paar keer per dag blijven herhalen. Ze spelen ook veel samen :).

Misty's voeten

Ondertussen ben ik jullie wel een update schuldig over Misty's voeten. Ik heb nog steeds geen idee wat er in gras zit, dat hooi niet kan leveren (buiten de anti-oxidanten die we aanvullen met voeding), maar gras doet wonderen!

De hoefsmid heeft haar zweer uiteindelijk toch maar open gesneden, maar het bleef zeuren na nog weer een week weken. Ik besloot het even aan te kijken en inmiddels kan ik met een gerust hart zeggen dat ze beter is. Ze ligt lang niet meer zo veel en huppelt vrolijk op de wei. Haar hoef is niet meer dik en warm. Gelukkig!

Volgend weekend gaan haar ijzers eraf. Haar hoeven groeien ontzettend langzaam, ze zou er nog zeker een maand mee door kunnen lopen, maar ze zijn voldoende gegroeid zodat ze (hopelijk) op eigen kracht verder kan.

Bak slepen met je paard...

... en je slaat twee vliegen in één klap: je paard is getraind en je bak is onderhouden! Leuk vindt hij het niet, maar ja, onze "Koos-liever-werkeloos" vindt niks leuk dat moeite kost. Het allerliefst wordt hij bediend, hij zal het toch ergens van gewend zijn :S.

In ieder geval ...

het resultaat

goed voor de spieren

ze lopen vanzelf in de goede houding als de training klopt!