woensdag 31 mei 2017

Afwisseling (en principes van de fokker)

Een van de dingen die me in onze kleine kudde opvielen was de eenheid die de dames vormden. Het was Misty+Vicky+Roxy en dan iets erbuiten Lightning. Niet dat hij buitengesloten werd, maar de familieband van de dames was op afstand te zien. In natuurlijke kuddes worden de jonge merries weggekaapt door andere hengsten. Bij ons staat er een hek omheen, dus gaat dat niet. Dit is een van de redenen om jonge paarden te verkopen, en hoe jammer dat soms ook kan zijn, je merkt dat het de kudde goed zou doen als er wat vers bloed tussen zou lopen. Ik had verwacht dat Lightning en Roxy Vicky erg zouden missen, maar dat bleek niet zo te zijn. Ik heb Lightning zelfs nog niet eerder zo zien slapen.

Vanwege dat verse bloed ging ik vorig jaar in april bij een fokmerrie kijken. Prachtig paard, mooie bloedlijnen.... Ik aarzelde en deed het niet. Het zou een vijfde paard zijn en het was teveel. Enkele maanden later, toen Roxy verkocht zou zijn, aarzelde ik weer en kocht haar weer niet. Nu Vicky verkocht is, gingen we toch weer kijken en.... kochten haar uiteindelijk niet.

Het was nog steeds een prachtig paard en als ik dit opschrijf vraag ik me serieus af waarom ik het steeds weer niet doe! Zo erg was het toch niet? Ik ga het proberen uit te leggen....

Een belangrijke reden was vorig jaar omdat het teveel paarden zouden worden. Ze stond daar op een extreem kleine paddock (5x5m) of in een kleine stal, maar ze zou net als alle andere fok- en jonge paarden in de zomer naar de weide gaan. Ik nam aan dat die iets verderop lag, want ook de merries met de jonge veulens stonden in stallen. Toen we nu weer gingen kijken, stond de merrie nog steeds in de stal/paddock. Ze had als jaarling een blessure gehad (waar ze overigens geen last meer van had) en ze durfden het niet aan om haar op de weide te zetten. Ze had dus al bijna twee jaar geen ruimte meer gehad. Dat brak mijn hart ter plekke. Enerzijds ben je dan geneigd om haar daar weg te halen, maar voor hetzelfde geld koop ik een paard bij een fokker die daar wel goed op let. Ik beloon deze liever!

De fokker zal het ongetwijfeld goed bedoelen en voorzichtig willen zijn, maar ze heeft geen idee hoeveel ze het paard tekort doet. De jonge paarden die niet gereden werden stonden wel op de weide, dus het was de pech van deze merrie dat ze ooit wat had. De fokmerries stonden in de stal tot ze drachtig waren en de rijpaarden stonden daar ook altijd. De weide ligt trouwens tegenover hun huis... Toen was er nog de vraag: "hoe bracht ik die boodschap over"? Enerzijds kun je er moeilijk iets van zeggen en wil je niemand beledigen, anderzijds als je niks zegt dan verandert er zeker niks. Ik denk dat het gelukt is om het diplomatiek te brengen.

Mocht er iemand zijn die ons graag verbeterpunten aandraagt, dan staan wij daar uiteraard open voor!

Het is uiteindelijk een stukje geworden over "koop alleen een paard bij een fokker die dezelfde principes heeft als jij", maar de voorzichtige wens voor wat vers bloed in de kudde is er nog steeds. Het wordt vervolgd...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten